Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο Κ.Κ.Γ.Ε.Θ. (2)

Παρακάτω παρουσιάζουμε κάποιες απ'τις ταινίες που επιλέξαμε να προβληθούν στα πλαίσια της συμμετοχής του καταστήματός μας στις περιφερειακές εκδηλώσεις του 13ου Φεστιβαλ ντοκιμαντέρ Θεσ/νικης.

Μόνο οι λέξεις συνεχίζουν / Καλλιόπη Λεγάκη

 

Το χειμώνα του 2010, στο μπαρ «Dasein», στα Εξάρχεια, ξεκίνησε το πρότζεκτ The Confession Session. Εμπνευστής του ο Άλκης Γούναρης, που κάλεσε 52 θαμώνες του μπαρ για να εξομολογηθούν προσωπικές τους ιστορίες. Οι ιστορίες αυτές πέρασαν στο διαδίκτυο και ταυτόχρονα έγιναν υλικό γι’ αυτό το ντοκιμαντέρ. Μπροστά στο φακό, οι λέξεις, οι φράσεις και τελικά τα ίδια τα πρόσωπα αποκτούν μια άλλη βαρύτητα. Κι αυτό γιατί αποκαλύπτονται συναισθήματα, σκέψεις, αναζητήσεις και αποφάσεις καθοριστικές για τον καθένα τους. Καταγράφοντας τις εξομολογήσεις των ανθρώπων, χαρτογραφούμε τον εσωτερικό τους κόσμο, έναν κόσμο λησμονημένο μέσα στο πολύβουο και το άξενο των σημερινών πόλεων.

Άξιζα 50 πρόβατα / Νίμα Σαρβεστάνι

Η νεαρή Αφγανή Σαμπερέ ήταν δέκα χρόνων όταν την πούλησαν σ’ έναν 55χρονο Ταλιμπάν που την κακοποιούσε. Τώρα, στα δεκάξι της και με τη βοήθεια ενός κέντρου υποστήριξης γυναικών, προσπαθεί να διεκδικήσει την ελευθερία της. Αλλά η 11χρονη θετή αδελφή της, Φαρζανέ, επίσης κινδυνεύει, μια που η οικογένεια έχει αποφασίσει να την πουλήσει για να πληρώσει τα χρέη της. Όταν δοθεί το αντίτιμο 50 προβάτων, ο αγοραστής θα έρθει να πάρει τη Φαρζανέ.

Kuluhiro: Ελπίδα / Γιώργος Γεωργόπουλος

Δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό της Κένυας. Σαράντα Έλληνες εθελοντές συναντούν τους Κουλουχίρο, μια ομάδα φτωχών οροθετικών που ζουν περιθωριοποιημένοι. Οι ιστορίες τους πολλές, και κάθε μία ένα μικρό ηλεκτροσόκ.
Το Δεκέμβριο του 2010, σαράντα εθελοντές της ActionAid από την Αλεξανδρούπολη ως την Κρήτη αποφασίζουν να αγνοήσουν την οικονομική κρίση και ξεκινούν ένα μακρινό ταξίδι για να ανακαλύψουν γιατί Κουλουχίρο σημαίνει Ελπίδα. Η ταινία προβάλλεται στα πλαίσια της ανακήρυξης του 2011 ως Ευρωπαϊκού Έτους Εθελοντισμού.

Αφηγήσεις άλλων γυναικών / Μαρία Πεσλή 2010

Το Αφηγήσεις άλλων γυναικών είναι ένα συλλογικό δημιουργικό ντοκιμαντέρ. Μία περιήγηση στις άγνωστες και αφανείς όψεις της ζωής τριών γυναικών που ζουν τα τελευταία 15 χρόνια στην Ελλάδα: της Αφερντίτα Τσάκο και της Μανιόλα Μίλα από την Αλβανία, και της Σβετλάνα Μπλαχίνα από τη Λευκορωσία. Ένα όνομα, μια δουλειά, μια οικογενειακή γιορτή, μια βόλτα στο κέντρο της πόλης αποκτούν συμβολικό νόημα και γίνονται η αφορμή για πιο προσωπικές, μύχιες σκέψεις και συναισθήματα. Μιλούν για τη μετανάστευση, την ξενότητα, τη ρευστότητα των ταυτοτήτων και την αίσθηση του να είσαι ένας «άλλος», ένας «ξένος». Οι αφηγήσεις τους ωστόσο αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί πλαισιώνονται από εικόνες που γύρισαν οι ίδιες, μια πρακτική εμπνευσμένη από την παράδοση του συμμετοχικού βίντεο που γενικότερα ενθάρρυνε μια πιο ενεργή και προσωπική κατάθεσή τους στο έργο – ένα έργο που αναμφίβολα δεν θα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς την αφοσίωση, την αμοιβαία κατανόηση κι εμπιστοσύνη μεταξύ όλων των γυναικών της δημιουργικής ομάδας.

Γυναίκες στο μικρό Παρίσι / Κυριακή Μάλαμα

Οι τσιγγάνες στον Δενδροπόταμο αντικρίζουν με καχυποψία την κάμερα και συνήθως αρνούνται να εκτεθούν στο φακό. Αν όμως δεχτούν, παραδίνονται αυθόρμητα και εκφράζονται χωρίς αναστολές. Η κάμερα της ΕΤ3 περιπλανήθηκε στη γειτονιά αυτή, στη νοτιοδυτική άκρη της Θεσσαλονίκης, και κατέγραψε εικόνες της καθημερινής ζωής στους δρόμους και στις αυλές, στο κομμωτήριο και στο μπακάλικο, καθώς και κουβέντες γυναικών για τη ζωή τους και τις παραδόσεις των Ρομά εκεί.

26.2 The Road to Here / Λευτέρης Φυλακτός

Η ζωή έχει πολλά κοινά μ’ ένα μαραθώνιο δρόμο. Και μια μεγάλη διαφορά. Στη ζωή δεν υπάρχει τερματισμός. Μόνο δρόμος. Η Mπέκυ είναι 50 ετών, έχει διδακτορικό στην ψυχολογία, είναι αθλήτρια, μαραθωνοδρόμος και θύμα παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Στην εφηβεία της έχασε την ακοή της και την επανέκτησε μόλις το 2008, οπότε και τοποθέτησε με επιτυχία κοχλιακά εμφυτεύματα. Η Mπέκυ το 2009 έτρεξε την διαδρομή του Κλασικού Μαραθωνίου Αθηνών.

Η ηχώ του χρόνου / Πάνος Κέκας

Ο σκηνοθέτης Πάνος Κέκας παρακολουθεί και καταγράφει την ενδιαφέρουσα και συναρπαστική πορεία του παγκόσμια γνωστού Ιρλανδού μουσικού και συνθέτη Ρος Ντέιλι στους δρόμους της «Τροπικής μουσικής». Ο Ρος Ντέιλι ζει τα τελευταία τριάντα χρόνια στην Κρήτη αλλά παραμένει πάντα ένας ακούραστος ιχνηλάτης νέων μουσικών δρόμων.

Welcome to Europe / Στέλιος Κούλογλου

Ένας καταυλισμός προσφύγων στα σύνορα Πακιστάν-Αφγανιστάν, φτιαγμένος από χαρτόκουτα και γεμάτος ιστορίες ανθρώπων που έχουν βασανιστεί από την αστυνομία. Μια φυλακή στην Ιορδανία με κελιά που ενώ είναι φτιαγμένα για πέντε ανθρώπους χωρούν εκατό φυλακισμένους, κρεμασμένους στα κάγκελα. Ένας ακόμη αυτοσχέδιος καταυλισμός σε ένα δάσος στην Κένυα, γεμάτος εγκλωβισμένους πρόσφυγες. Ένας ομαδικός τάφος στη Βοσνία Ερζεγοβίνη και ένας ιμάμης που προσεύχεται για τις ψυχές τους. Μόνο που οι εικόνες, μαθαίνουμε στο τέλος της ταινίας, δεν λένε την αλήθεια. Όλες οι σκηνές προέρχονται από κέντρα κράτησης και τενεκεδουπόλεις μεταναστών στην Ελλάδα. Οι ελληνικές αρχές αδυνατούν να διαχειριστούν το κύμα των χιλιάδων μεταναστών και η υπόλοιπη Ευρώπη αδιαφορεί. Όσο για τον ιμάμη της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, δεν πρόκειται παρά για έναν Έλληνα ιμάμη που προσεύχεται μπροστά σε έναν υπαρκτό ομαδικό τάφο: των μεταναστών που έχασαν τη ζωή τους στο ποταμό Έβρο, προσπαθώντας να περάσουν από τη Τουρκία στην Ελλάδα...