Ημερολόγιο Φυλακής.
Όπως Ημερολόγιο Καταστρώματος.
Σαν ένα πλεούμενο που πότε αρμενίζει σε γαλήνια νερά και πότε παλεύει σε τρικυμισμένες θάλασσες
Μ’ επιβάτες που δεν ονειρεύτηκαν πότε αυτό το ταξίδι και πληρώνουν ακριβά το ναύλο του.
Κι ένα πλήρωμα που παλεύει πάνω στα κατάρτια ,κάτω στ’αμπάρια , πίσω απ’τη τιμονιέρα να κρατήσει ίσα τη ρότα σ’ένα ατέλειωτο ταξίδι χωρίς λιμάνι μα μ’ένα προορισμό.
Όταν για κάθε επιβάτη σημάνει το τέλος του ταξιδιού μια άλλη μέρα να ‘χει ανατείλει για τον καθένα .

Σ’αυτό το ημερολόγιο γράφουν όλοι.
Καπετάνιος, πλήρωμα μα κι επιβάτες.
Γράφουν τις σκέψεις τους, γράφουν τον πόνο τους ,γράφουν τις λύπες τους ,γράφουν και τις χαρές τους.
Σ’ένα ημερολόγιο που μέχρι τώρα ήταν διπλά αμπαρωμένο μ’αλυσίδες και λουκέτα,
κρυμμένο σ’ένα σκοτεινό αμπάρι.
Που δεν έπρεπε να το δεί κανείς.Ούτε ήλιος ,ούτε μάτι ανθρώπου.
Γιατί ήταν λέει γραμμένα εκεί πράγματα φοβερά ,που τρομάζουν αυτούς που τα διαβάζουν.

Μα εκείνοι που το γράφουν νομίζουν αλλιώς .
Κι αποφάσισαν να σπάσουν τα λουκέτα και να τ’ανοίξουν στο φως
Να φτάσουν μέχρι τ’αμπάρια του ήλιου οι ακτίνες και να τρέξουν στις σελίδες τα μάτια των ανθρώπων.
Για να δούν όλοι αυτό το μυστικό καράβι που πλέει πλάι στο δικό τους ταξίδι .


Με τα παραπάνω λόγια θέλουμε να γράψουμε την πρώτη σελίδα του ημερολογίου μας.
Του ημερολόγιου μιας φυλακής γυναικών .
Όχι εκείνου που γράφει η Διευθύντρια σημειώνοντας τα σημαντικά- ασήμαντα της ζωής μιας
φυλακής και κρατάει στο συρτάρι του γραφείου.
Μα εκείνου που το γράφουν όλοι.
Διευθύντρια, υπάλληλοι και κρατούμενες.
Για όσα συμβαίνουν ,για όσα σκεφτόμαστε ,για αυτά που θέλουμε για να κρατήσουμε τη ρότα.
Το διαδίκτυο δίνει την ευκαιρία.
Εδώ μπορείτε να μας γνωρίσετε.
Ένα κομμάτι της κοινωνίας μας αποκλεισμένο και παρεξηγημένο ζητάει να βγει απ’τα σκοτάδια και να πάρει την θέση του δίπλα σας.
Γιατί τα μέλη αυτής της μικρής κοινωνίας θέλουν και πρέπει να είναι δίπλα σας .
Ετσι κι αλλιώς ανάμεσα α'αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να υπάρχει ένας φίλος ή ο γείτονάς σας.
Ανάμεσα σ'αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να είναι η γυναίκα σας ή ακόμα και το παιδί σας.
Αντί εισαγωγής
Από την διευθύντρια

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Σας ευχαριστούμε πολύ !

 

 Αναδημοσιεύουμε από το Ξεblogαρισμα
 
Κάθε δέμα που έφτανε κι ένα χαμόγελο:
ένα βουνό προσφορές με είδη πρώτης ανάγκης θα βρίσκεται σε λίγες μέρες στις φυλακές Ελεώνα.
Η ανταπόκριση στο πασχαλινό μπαζάρ μας ήταν μεγάλη καθώς εκτός από τα πράγματα που μαζέψαμε πωλήθηκε και ένα σημαντικό μέρος των έργων των κρατουμένων.
Να ευχαριστήσουμε θερμά όσους βοήθησαν στην πραγματοποίησή του, ξεκινώντας από την κοινωνική υπηρεσία των φυλακών Θήβας, η οποία, με όλο της το δυναμικό, έδωσε το "παρών" βοηθώντας στο στήσιμο του μπαζάρ.
Ένα ευχαριστώ στην Ελενα που μας διέθεσε για μια ακόμα φορά το φιλόξενο χώρο του Cabaret Voltaire, το Γιώργο για την υπέροχη αφίσα, την Ελένη και την Έλενα για τις μαρμελάδες, τους εθελοντές και τα παιδιά των Δρόμων Ζωής  που μας έφτιαξαν λαμπάδες και κουλουράκια, την Ιωάννα για τα πολύ όμορφα κοσμήματα, το Γαβρήλο για τη γενναιόδωρη προσφορά ρούχων, την Αλεξάνδρα για τα κεραμικά, τον Μπάμπη για το εργαστήριο κατασκευής Καραγκιόζη.
Πολλές ευχαριστίες και στους Μαίη, κο Πάνο, Απόστολο, Πέπη, Αλεξάνδρα, Ουρανία, τη Μαρία και τον Κώστα, τη Μαίρη και τον Κυριάκο, τον Χρήστο, την Ανθή, την Τιτίκα, τη Θεοφανώ, τη Μελίνα και το Δημήτρη.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς!

Δεν υπάρχουν σχόλια: