Ημερολόγιο Φυλακής.
Όπως Ημερολόγιο Καταστρώματος.
Σαν ένα πλεούμενο που πότε αρμενίζει σε γαλήνια νερά και πότε παλεύει σε τρικυμισμένες θάλασσες
Μ’ επιβάτες που δεν ονειρεύτηκαν πότε αυτό το ταξίδι και πληρώνουν ακριβά το ναύλο του.
Κι ένα πλήρωμα που παλεύει πάνω στα κατάρτια ,κάτω στ’αμπάρια , πίσω απ’τη τιμονιέρα να κρατήσει ίσα τη ρότα σ’ένα ατέλειωτο ταξίδι χωρίς λιμάνι μα μ’ένα προορισμό.
Όταν για κάθε επιβάτη σημάνει το τέλος του ταξιδιού μια άλλη μέρα να ‘χει ανατείλει για τον καθένα .


Σ’αυτό το ημερολόγιο γράφουν όλοι.
Καπετάνιος, πλήρωμα μα κι επιβάτες.
Γράφουν τις σκέψεις τους, γράφουν τον πόνο τους ,γράφουν τις λύπες τους ,γράφουν και τις χαρές τους.
Σ’ένα ημερολόγιο που μέχρι τώρα ήταν διπλά αμπαρωμένο μ’αλυσίδες και λουκέτα,
κρυμμένο σ’ένα σκοτεινό αμπάρι.
Που δεν έπρεπε να το δεί κανείς.Ούτε ήλιος ,ούτε μάτι ανθρώπου.
Γιατί ήταν λέει γραμμένα εκεί πράγματα φοβερά ,που τρομάζουν αυτούς που τα διαβάζουν.

Μα εκείνοι που το γράφουν νομίζουν αλλιώς .
Κι αποφάσισαν να σπάσουν τα λουκέτα και να τ’ανοίξουν στο φως
Να φτάσουν μέχρι τ’αμπάρια του ήλιου οι ακτίνες και να τρέξουν στις σελίδες τα μάτια των ανθρώπων.
Για να δούν όλοι αυτό το μυστικό καράβι που πλέει πλάι στο δικό τους ταξίδι .


Με τα παραπάνω λόγια θέλουμε να γράψουμε την πρώτη σελίδα του ημερολογίου μας.
Του ημερολόγιου μιας φυλακής γυναικών .
Όχι εκείνου που γράφει η Διευθύντρια σημειώνοντας τα σημαντικά- ασήμαντα της ζωής μιας
φυλακής και κρατάει στο συρτάρι του γραφείου.
Μα εκείνου που το γράφουν όλοι.
Διευθύντρια, υπάλληλοι και κρατούμενες.
Για όσα συμβαίνουν ,για όσα σκεφτόμαστε ,για αυτά που θέλουμε για να κρατήσουμε τη ρότα.
Το διαδίκτυο δίνει την ευκαιρία.
Εδώ μπορείτε να μας γνωρίσετε.
Ένα κομμάτι της κοινωνίας μας αποκλεισμένο και παρεξηγημένο ζητάει να βγει απ’τα σκοτάδια και να πάρει την θέση του δίπλα σας.
Γιατί τα μέλη αυτής της μικρής κοινωνίας θέλουν και πρέπει να είναι δίπλα σας .
Ετσι κι αλλιώς ανάμεσα α'αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να υπάρχει ένας φίλος ή ο γείτονάς σας.
Ανάμεσα σ'αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να είναι η γυναίκα σας ή ακόμα και το παιδί σας.
Αντί εισαγωγής
Από την διευθύντρια

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Μαρτυρία πίσω από τα κάγκελα -3

Μετά την δημοσίευση συνέντευξης 
δημοσιεύουμε και την συνέντευξη που παραχώρησε στην
 κ.Αγγελική Καρδαρά 
για την ιστοσελίδα της http://aggelikikardara.wordpress.com/ 
η διευθύντρια του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.


Η διευθύντρια των Γυναικείων Φυλακών Ελαιώνα Θήβας (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.),
 κ. Χαρά Κουτσομιχάλη, μου παραχώρησε μία συγκλονιστική συνέντευξη που αξίζει όλοι μας να διαβάσουμε προσεκτικά, γιατί αποκαλύπτει μεγάλες αλήθειες. 
Κατ’ αρχάς, μας ενημερώνει για τις άμεσες ανάγκες των φυλακισμένων γυναικών, ώστε ο κάθε πολίτης που επιθυμεί να προσφέρει πράγματα που κοστίζουν λίγο, αλλά για μία κρατούμενη είναι πολύτιμα και ανεκτίμητα, όπως μία τηλεκάρτα, τσιγάρα, είδη υγιεινής. Επίσης, μας περιγράφει την δεινή ψυχολογική κατάσταση των ανήλικων γυναικών κρατουμένων, τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους και τονίζει την ανάγκη αντικατάστασης της ποινής της φυλάκισης, κυρίως για τους ανήλικους παραβάτες, με εναλλακτικά μέσα έκτισης της ποινής, υπογραμμίζοντας μία μεγάλη αλήθεια: ότι οι φυλακές ανηλίκων έχουν αποτύχει ως θεσμός. 
Μία ακόμα μεγάλη αλήθεια που διαβάζουμε σε αυτή την συνέντευξη και οφείλει να μας προβληματίσει είναι ότι ως κοινωνία δεν είμαστε ακόμα έτοιμη για ουσιαστικές αλλαγές. Η πρότασή της είναι κάποτε να καταρρεύσει το “άβατο” των φυλακών και να σταματήσει η “έξω” κοινωνία να αντιμετωπίζει τους κρατούμενους, συλλήβδην, ως “τέρατα”.

Ολόκληρη η συνέντευξη EΔΩ

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)